Friday, December 28, 2012

हराएको थिए कतै आज फेरी आउँदै छु

हराएको थिए कतै आज फेरी आउँदै छु 
सम्झनामै छन ति अतित फेरी पाउदै छु म।

चुपचाप बसेर टुलु - टुलु कती हेर्नु खै
भाबनालाई सँगालेर गीतहरु गाउदै छु म ।

जब साथ थियो भएन वास्ता केही
अहिले त कल्पनाकै धुरी छाउदै छु म ।

मुल नै थियो जतिबेला पिउनै सकिन
आजकल थोपाथोपा सँगाल्न धाउदै छु म ।

आफ्नैले चोट दिन्छन भित्रभित्रै दुख्छ
सन्चो हुने बहानामा मलम लाउदै छु म ।

रेशम श्रेष्ठ
हुवाश-३, पर्वत ।

No comments:

फुल भए जिन्दगी देउता लाई चडाइ दिन्थे, कागज भए यो जिन्दगी सलाइ कोरी जलाई दिन्थे मेरो 'संघर्स अनी जीवनको एउटा संगम'को उकाली ओराली हरू मा "RESHAM"